Waarom lukt het mij nou niet om een leuke man te vinden? Ze lopen overal rond maar op een of andere manier kom ik altijd de verkeerde tegen. Of ben ik gewoon te goed van vertrouwen? Wat ik zoek in een man is iemand die mij een zetje in mijn rug geeft. Mij steunt, vertrouwt, opbeurt, iemand die met mij lacht en huilt maar vooral lacht natuurlijk!
Ik ben zelf een zorgend persoon en hoop dat ook in een relatie te vinden. Iemand die net als ik bezig is met de medemens. En daar ook de nodige kracht uit put en ook kan genieten van hele kleine dingen. Verder spontaan is en ook zeker hier en daar een lach op zijn gezicht kan toveren.
Een lieve en zorgzame man, ongedacht van welke leeftijd of afkomst. Als jij ook en beetje sportief bent of in ieder geval van actieve dingen houdt past dat bij mij. Iedereen heeft een verleden en dat zal ik hoe dan ook accepteren. Ben jij ook zo gek op kinderen?